- желбуаздан
- Iет. Желігу, көтерілу, даурығу. «Қой» дегенді құлағына ілер емес, ж е л б у а з д а н ы п алған (Лен. жас, 12.10. 1979, 2).IIет. Белгісіздікке айналу, күңгірттену; үміті үзілу. Ұзақтың жолына телміре де, торыға да қараған Дайрабай мен Биғайшаның үміті де уақыт өткен сайын ж е л б у а з д а н ы п барады (Жалын, 1975, №2, 63).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.